Page 5 - PERFORM_MODULE_2_CONTENT

2. Umiejętności komunikacyjne

Niektóre osoby mogą mieć trudności z posługiwaniem się językiem mówionym lub
z interpretowaniem wypowiedzi innych. Inne mogą napotykać trudności w odczytywaniu

sygnałów niewerbalnych, takich jak mimika, gesty czy kontakt wzrokowy. Interakcje społeczne
bywają dla nich przytłaczające - zwłaszcza gdy zawierają elementy języka abstrakcyjnego,

sarkazmu lub wymagają rozpoznania, kiedy należy mówić, a kiedy słuchać.

Na przykład osoby autystyczne mogą interpretować język bardzo dosłownie, co może

prowadzić do nieporozumień w przypadku użycia idiomów, metafor czy pośrednich sugestii.
W trakcie dyskusji grupowych mogą mówić przez dłuższy czas lub sprawiać wrażenie

wycofanych - nie z braku zainteresowania, lecz ze względu na sposób, w jaki przetwarzają
sygnały społeczne.

Ze względu na te różnice niezwykle istotne jest, aby menedżerowie rozwijali

umiejętności komunikacyjne, które można elastycznie dostosowywać do różnych sytuacji
i potrzeb. Obejmuje to m.in. aktywne słuchanie i mówienie, okazywanie empatii oraz

uważność na ton głosu, mowę ciała i kontekst. Warto również pamiętać, że sposób
komunikacji może się różnić w zależności od kanału - rozmowa twarzą w twarz, rozmowa

telefoniczna, komunikacja mailowa czy za pośrednictwem platform cyfrowych mogą wymagać
innego podejścia.

Główne rodzaje komunikacji w miejscu pracy

1. Komunikacja werbalna - bezpośrednia rozmowa służąca przekazywaniu pomysłów,

informacji lub instrukcji.

2. Komunikacja niewerbalna – przekazywanie treści za pomocą tonu głosu, mowy ciała,

mimiki i kontaktu wzrokowego.

3. Komunikacja pisemna – wymiana informacji za pomocą tekstu, np. e-maili, notatek
służbowych lub dokumentów.

4. Komunikacja wizualna – posługiwanie się obrazami, diagramami, infografikami lub
wykresami w celu lepszego zobrazowania przekazywanych treści.

4 | S t r o n a

Numer projektu: 2023-1-IT01-KA220-VET-000152721